Volendam, Amsterdam, Hongkong, Sidney

Hehe, de eerste 5 dagen in Sidney met de groep zitten er op dus eindelijk ff tijd om wat te vertellen over de vlucht en dus de eerste paar dagen hier.

Goed, na een maandje of 3 voorpret was het dinsdag de 6e eindelijk zover. Zondag nog lekker met de hele fams uit eten geweest bij As Hang; erg leuk, lekker en gezellig. Voorlopig wel iets om aan terug te denken. Ik was helemaal niet zenuwachtig en ben ik ook nooit geweest, alleen op weg in de auto naar Schiphol heb ik me een kwartier lang het slechts gevoelt van me hele leven: pijn in me maag, misselijk, duizelig en me benen waren helemaal leeg. Heel apart! Maar gelukkig was het snel over. Na een bakse koffie was het moment daar: HET AFSCHEID. Heb 3 maanden iedereen vriendelijk lopen verzoeken niet te janken en dat ging aardig goed. Een paar waterige ogen maar het viel me alles mee. En toen liep ik daar alleen naar de gate..... Hmmmmm, apart gevoel was dat. Ik had al wel een paar mensen ff gezien bij het welkomswoord en daar stonden 2 gozers die ook mee gingen, meteen aan de praat natuurlijk, iedereen enthousiast, helemaal leuk. De 10 uur durende vlucht naar Hongkong, met 7 uur tijdsverschil, was pittig. Niet geslapen dus een hoop films (w.o. Dodgeball) en series gekeken. Wist ik veel dat ook mijn stoel bij de nooduitgang (beenruimte niet normaal trouwens) naar achteren kon haha. Ik zag het bij m'n buurman die hem aan het einde van de vlucht inklapte. Dat was dus me eerste wijze les gedurende m'n tripje. Bij aankomst in Hongkong werd er pas echt duidelijk wie er allemaal met de groepsvlucht mee was. Een paar kon ik er al een beetje waarvan eentje vrij goed en de rest was allemaal nieuw. De tussenstop in Hongkong vond ik mwaaaaa, niet echt boeiend. Hij duurde 14 uur en na eindelijk een heel uurtje geslapen te hebben in een klein kamertje hebben de meesten een busrit gemaakt met de hoogtepunten. Ik heb niet eens opgeschreven (top trouwens Sandra, dat boekkie) wat we allemaal hebben gedaan dus laat ik het dan ook maar niet vertellen, toch? Ik was wel als enige van de jongens met 11 vrouwen op pad dus dat was dan wel weer leuk natuurlijk :-) Je zou denken "kwek kwek kwek" met al die dames maar ik was juist degene wiens mond gesnoerd moest worden aan het eind haha. Bijna iedereen lag te pitten dus ik was zo'n beetje de enige die iets van Hongkong weet nu. Toen gingen we eindelijk naar f*cking Sidney. De vlucht duurde 8 uur met 3 uur tijdsverschil. Door de wijze les eerder in dit verhaal had ik eindelijk eens een uurtje of 4 geslapen, het was ook een nachtvlucht dus dat scheelde ook wel. Maar hoe raar is het om te ontbijten midden in de nacht? Weer bij de nooduitgang trouwens, lucky me!

En toen...... SIDNEY BABY!@#$%^&*() Ik was pittug "moe maar voldaan". We werden opgewacht door 2 mensen van de reisorganisatie (Joop en Hedwieg, beiden Nederlanders) en zij namen ons mee naar een uitkijkpunt op het Opera House en de Harbour Bridge. Het is zo onwerkelijk dat je er dan bent, je beseft het totaal niet! Ik begon gistermiddag, na de eerste nacht goed door te hebben geslapen (lees: goed uit ben geweest), pas een beetje te beseffen dat m'n cribbetje hier niet om de hoek is. En nu komt het al meer, maar van een ervaringsdeskundige (Leonie belde een paar dagen terug) heb ik vernomen dat het pas echt na een maandje of 2 komt. We will see het wel! Na de groepsfoto bij het Opera House zijn we naar ons hostel gebracht en daar had ik me 3e "hmmmm" momentje. Iedereen kwam binnen, flikkerde zijn tas op de vloer en ging een beetje uitpakken, een grote teringzooi. Ik dacht "gozer, waar ben je nou mee bezig, dit een heel jaar?". Maar na 4 minuten en 34 seconden was ik al helemaal gewend aan het idee want ik lag op m'n bedje met me Ipod en dacht "dit is het leven, goede keuze gemaakt Rene". Na een kort tukkie en en een kort douchie hebben we een BBQ gehad op het dakterras van het hoste. Ik lieg nu, het regende en het was "maar" 20 graden (en in Nederland? hihihihi) dus we hebben gegeten op de eerste verdieping, en daar zag ik me eerste kangaroo! Ik vond het best lekker vlees haha. Daarna nog ff een kroeggie in gedoken en vast niet op tijd naar bed gaan met je jetlag onder je arm, vast niet doen! Gelukkig was ik niet de enige en het was een erg gezellige avond.

Na een freaking rare nacht (om 6 uur klaar wakker, na al dat slaap te kort van de dagen er voor) stond de regeldag op het programma, bankpas, een verzekerings en allerlei andere officiele rotzooi. Wel makkelijk trouwens dat je overal bij begeleid wordt, zo'n groepsvlucht is echt ideaal. Had er niet aan moeten denken om hier alleen aan te komen met m'n rugzakkie. Na al die formulieren (die ik haat) hebben we gepicknickd of hoe je het ook schrijft, in het park bij het centrum. Daarna gingen er een paar bij een autohandelaar kijken en een paar hun eigen weg. Ik ben toen ff alleen op pad gegaan om een beltegoed kaart te halen en ff geld te wisselen, daarna kwam ik er achter dat op 5 minuten van ons hostel een zwembad zit dus heb ff 3 kwartier lekker een zootje baantjes gedaan. Was wel ff inkomen want ik merkte echt dat me lichaam een hoop had meegemaakt. 's Avonds waren we ook "vrij" en zijn we een beetje bij het hostel gebleven. Lekker chillen met een biertje erbij, helemaal leuk.
Zaterdag werd het dan eindelijk tijd voor de nog veel leukere dingen. We hadden een tripje naar de Blue Mountains en zowaar voor het eerst een strak blauwe lucht, eindelijk! De Blue Mountains is een nationaal park net zo groot als half Belgie, de uitzichtpunten over het park waren niet normaal zo mooi. De eerste wandeling leidde ons naar een waterval, daar was ik niet zo erg van onder de indruk maar qua watervallen ben ik nogal verwend haha. Na de kebabrol zijn we naar de Tree Sisters gereden, drie rotsen naast elkaar. Daar was alles wel zo'n beetje mee gezegd. Daarna konden we kiezen tussen een lange wandeling van 45 minuten of 5 minuten. Deze wandeling konden we doen na het bewandelen van 1000 traptreden. Het zal jullie niets verbazen maar ik was de enige die de korte versie wilde doen, maar uiteindelijk was ik blij dat ik de lange versie had gedaan want het was echt erg mooi en ook nog een super rustgevend, en daarvoor zijn we hier toch? En uiteindelijk toch als eerste boven. Daarna konden we kiezen hoe we omhoog gingen, met de gondel op het steilste treintje ter wereld van 51%. Op advies van Sylvia het treintje gepakt. Was erg leuk en duurde nog geen minuut. Daarna nog ff snel naar een ander uitzichtpunt gereden en daarna naar een lange weg waar veel kangaroo's rond huppen. En na lang zoeken zagen we dan eindelijk de eerste levende kangaroo's voorbij komen. Het was wel grappig om te zien maar later in m'n reis zal ik er ongetwijfeld nog miljoenen tegen komen. Bij terugkomst iedereen snel douchen want binnen een uur vertrokken we weer met z'n allen naar een kroeg waar je gratis eten bij je biertje krijg. Standaard eten allemaal maar voor een free meal gewoon goed te doen. Daarna zijn we daar behoorlijk blijven plakken en is iedereen wel een beetje los gegaan, ik had er in ieder geval wel behoefte aan. Beneden die kroeg zat een discotheek en daar zijn we daarna heen gegaan. Dat ik de weg nog terug heb weten te vinden, vind ik dan wel weer een prestatie.En eindelijk onafgebroken lekker geslapen, lang leven het gerstennat!

En toen werd het zondag en op de dag van god dient er gerelaxed te worden, eindelijk na al dat geregel en gewandel. Via een havencruise zijn we naar een strandje gegaan en hebben we heerlijk gelegen, gezwommen en geluncht. Nog ff naar een ander uitzichtpunt geweest en de boot terug naar een ander deel van Sidney en vervolgens weer hostelwaarts. 's Avonds hebben gegeten in een tentje waar je je voor 10 dollar helemaal gek kunt eten, en nog lekker ook! Ik had de steak en me hele bord lag er vol mee met patat en konijnenvoer enzo. Voordat we hier heen gingen zat ik hardop te denken op m'n kamertje dat ik wel eens voor 12'en in m'n nest wilde liggen, het was zo hard dat een roommate van me het op de gang hoorde en hij gaf me al weinig kans. Hij kon me al vrij goed na zo'n korte tijd want die poging mislukte behoorlijk. Toen ik om 2 uur thuis was heb ik nog "ff" zitten praten met 2 meiden van de groep, flessie wijn erbij, helemaal gezellig. Was het evengoed weer half 4 haha.

Maandag was de laatste gezamelijke dag en stond er een surftripje gepland waar de meeste bij zijn gegaan, deze trip was namelijk optioneel. Ik was er dus ook bij want wilde het toch eens geprobeerd hebben. Omdat ik nogal "prikkelbaar" was door de avond er voor had ik het vrij snel gehad, na 5 minuten wilde ik al het water uit haha. Maar dat is natuurlijk wel erg kort door de bocht. Na ruim een uur heb ik de pijp aan Maarten gegeven, het is gewoon totaal niks voor mij. Gelukkig was ik niet de enige die er zo over dacht want er zat al iemand langs de kant op d'r plank en zijn wij alvast weer om gaan kleden. En laten we wel wezen, ik ben gewoon geen surferdude. Ik heb geen sixpackie en lang haar, precies het tegenovergestelde juist. Na de lunch ging de rest weer surfen en heb ik lekker een paar baantjes gedaan in de zoutwaterzwembad, brrrrrrr zout! Geef mij maar chloor hoor (rijmen jongen, niet normaal). Toen zat onze groepstrip er op! Ik weet niet of ik het al gezegd had (dit is de 3e poging mijn blog online te krijgen) maar zo'n groepsvlucht is echt geniaal. Ik had er niet aan moeten denken om hier in m'n eentje aan te komen met m'n rugzakkies zo van "en nu". 's Avond heb ik ff rustig met de enige meid van onze kamer een potje gepoold en relaxed wat gedronken, ter info: ik heb met 2-1 gewonnen, als ik had verloren had ik het natuurlijk niet verteld.

Toen zaten de dagen met de groep er op en om eerlijk te zijn was 5 dagen precies genoeg, je bent toch wel druk in de weer. En nu? Dinsdag hebben we bv met 4 gasten in Hyde Park lekker ontbeten en ben ik daarna naar de brug gaan wandelen op de "Bridge Climb" te boeken. De wandeling was nogal (onnodig) lang dus ben ik een boekkie gaan lezen in de Botanic Gardens, heerlijk lekker rustig. Alleen door de vermoeidheid vielen me ogen na een hoofdstuk al dicht en ben ik gewoon lekker een tukkie gaan doen onder een boom. Daarna naar een internet-café gegaan om m'n eerste dagen te beschrijven maar na een uur tikken zei hij dat ik niet meer was ingelogd, Windows ken je ook niet mee maar ik moet er maar aan wennen. Omdat ik nog geen langere nacht dan 5/6 uur had gehad brak het eindelijk een beetje op en ben ik rond half 11 op bed gegaan tot een uur of half 10, gewoon één lange nacht in de week en dat kan ik we wel weer tegen aan.

Nu is het dus ieder voor zich. Er zijn er maandag al een paar vertrokken naar Melbourne, vanmorgen een paar naar een 5-daagse surftrip (stelletje mafkezen) en morgen verlaat denk ik de rest van de groep het hostel, ieder z'n eigen weg maar de meeste gaan denk ik wel naar Melbourne toe, de ene rechtstreeks en de andere met een paar tussenstopts. Ik had in eerste instantie t/m vrijdag bijgeboekt omdat ik nog 3 dingen wilde doen (dagje Bondine Beach, brug beklimmen en het olympische zwembad bezwemmen) maarja, ik heb vakantie dus dat is natuurlijk veel te krap gepland dus heb ik t/m zondag bijgeboekt. Dan ga ik richting Melbourne, hoe weet ik nog niet, probably met de bus of trein. In Melbourne zit Eddy Bank nu die met zijn tennisteam van jong oranje een tennistoernooi heeft in een van de buitenwijken van Melbourne. Daar ga ik hem zeker tegenkomen en als dat toernooi is afgelopen gaat hij richting de stad waar dan het jeugdtoernooi van de Australian Open ook gaat beginnen. Het grote toernooi is dan al begonnen. Als het goed is kan hij wat voor me regelen om enkele wedstrijden te bezoeken, dat zou wel poepie ruig zijn natuurlijk! Ik blijf daar sowieso tot 1 februari maar als het me bevalt misschien nog wel langer. Ik heb geen tijd aan me gat en dat gevoel in echt onbeschrijflijk. Rond de 22st arriveerd Christel daar ook dus dan zijn er minstens 3 Volendammers in de stad. Je komt ze ook overal tegen he...

Ik lang van stof? Welnee joh! Ik heb nu zo'n beetje elke scheet omschreven die ik heb gelaten gedurende de eerste week dus ik hoop dat jullie nu een goede indruk hebben van hoe het er hier aan toe gaat en dat jullie lezen dat het écht goed met me gaat. Nog ff wat over de mensen dan hier. De Aussies zijn echt mega aardig. In andere landen word je aangekeken door de douane alsof je een of andere crimineel bent en hier was het gewoon "welcome mate". Als iemand tegen je aan loopt is het drie keer "sorry mate". Iedereen is je mate en dat bevalt me wel. De groep was ook erg leuk. Het is ook moeilijk om een niet-leuke groep te hebben met mensen die zoiets gaan ondernemen. Iedereen is loeiend enthousiast en heeft er veel zin in. Er zat een meid bij die fan is van Nick & Simon dus dat botste natuurlijk de hele tijd, maar gelukkig ging die maandag al weg, wel richting Melbourne... Over m'n brandwonden kwamen na een dag ook wel de vragen, iedereen heeft er veel respect voor dat ik dit doe en ik vind het niet erg om er over te praten. Ik wist van te voren dat ik die vraag misschien wel elke dag zou krijgen. Voor de rest is contact maken echt een peace of cacke! Waar ik in het begin nogal "huiverig" voor was. Je gaat gewoon zitten met je bordje in je hostel en binnen een minuut weet je hoe ze heeten, waar ze vandaan komen en hoe lang ze al onderweg zijn. Of een meid uit België is bv je kamer aan het schoonmaken en die heeft dan toevallig weer een oom in Volendam wonen. Mensen buiten de groep vragen eigenlijk niet meteen wat er met me loos is, dat komt meestal later in het gesprek, nogmaals, geen probleem allemaal.

Ik ga het hier dan maar bij laten. Nog een vrij belangrijke mededeling: ik heb zojuist m'n eerste wasje gedraaid haha. Makkie! Hier zitten maar 3 standen op, geen gelul met bonte en witte was en 30 of 60 graden en color of white: gewoon alles bij elkaar, middelste stand en draaien met die hap. Alleen de droger was ff minder, eerst 3 kwartier wachten tot er een vrij was en toen nog 3 kwartier wachten tot die van mij klaar was. Nouja, klaar, haha, alles was nog half nat dus heb ik evengoed alles op m'n kamer uitgehangen met de waaier er op. Beginnersongeluk zullen we maar zeggen, volgde keer ff warmer drogen dan maar. Ik ga nu nog ff proberen om er foto's op te krijgen want daar zullen jullie wel benieuwd naar zijn maar dat gaat nog niet vanzelf hier. Om half 8 vanavond gaat deze jongen de brug beklimmen. Komt wel lekker uit met m'n verbrandde voeten nu en blaren er op. Maar dat mag de pret niet drukken. Daarna nog ff een biertje happen in het Hard Rock Café hier in de buurt samen met Diederick, echt zo'n heavy metal gast dus dat wel leuk worden. Hij gaat er morgen vandoor dus ook een soort van afscheidsborrel. Ook belde Markie Vos me nog v/d week die hier 4 maanden lang de oostkust heeft leeggedronken en binnenkort naar Nieuw-Zeeland gaat. Begin maart wil hij een baantje gaan zoeken in Perth, aan de westkust. Aangezien ik na Melbourne en Tasmanië ook de westkust ga doen moet ik hem daar wel tegenkomen. Leuk leuk leuk. Niks is zeker natuurlijk, maar toch. Voor de rest voel ik me helemaal Happy de pappy. Als ik me zo blijf voelen de komende tijd dan zing ik het met gemak die 15 maandjes uit en ook al wordt het minder en uiteindelijk 1/3 van dit gevoel, dan red ik het ook wel (sorry thuisfront).

Jullie horen weer van me vanuit Melbourne, zal het iets korter houden want jullie moeten natuurlijk wél gewoon aan het werk hahaha.

Ik wil bij deze ook nog ff gebruik maken om iedereen te bedanken voor de leuke reacties, krabbels, e-mails, telefoontjes en sms-jes. Dat doet een mens echt goed en maakt het gemis toch wat minder. Dus: blijven reageren mensen!

L@ter

PS. Ma, ik zag je berichtje en wees maar niet bang, je weet toch dat ik snel kan zwemmen. Die haaien krijgen René'tje nooit van hun leven te pakken!